Ο αρεοπαγίτης Αντώνιος Μιχαλακέας γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1935 από πατέρα δικηγόρο. Σπούδασε Νομική και εισήλθε στο δικαστικό σώμα αρχικά ως ειρηνοδίκης και στη συνέχεια έγινε πάρεδρος Πρωτοδικών. Ήταν μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, συνελήφθη επί της έδρας, την ώρα που δίκαζε στην αίθουσα του Μεταβατικού Πρωτοδικείου Μυκόνου ως νεαρός τότε Πρωτοδίκης. Κρατήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ όπου βασανίστηκε. Δύο μήνες μετά τη σύλληψή του, με συντακτική πράξη του παρ’ Αρείω Πάγω Συμβουλίου Νομιμοφροσύνης, κρίθηκε μη νομιμόφρων και η χούντα τον απέλυσε από τη θέση του. Βρέθηκε στο εδώλιο του Εκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών στην περίφημη δίκη των 35 της Δημοκρατικής Άμυνας. Καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη και μεταφέρθηκε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Κέρκυρας. Αποφυλακίστηκε το 1973, με την αμνηστία που χορήγησαν οι συνταγματάρχες λόγω της διεθνούς κατακραυγής. Επανήλθε στο δικαστικό σώμα μετά τη Μεταπολίτευση του 1974. Αποκαταστάθηκε αυτοδίκαια και θεωρήθηκε μηδέποτε απολυθείς τον Σεπτέμβριο του 1974. Προήχθη στο βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών το έτος 1980, Εφέτης έγινε το 1984 και Πρόεδρος Εφετών το 1994. Υπηρέτησε σε διάφορα Εφετεία, όπως της Κέρκυρας (1984-1991), του Ναυπλίου. Προήχθη στον βαθμό του αρεοπαγίτη το 1999 και διακρίθηκε για το ήθος και την αμερόληπτη δικαστική του κρίση. Υπήρξε ένας σεμνός δικαστικός, ένας αγωνιστής της δημοκρατίας και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Απεβίωσε στις 14-2-2001 μετά από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη . Ο Δικηγορικός Σύλλογος Κέρκυρας και η Επιτροπή Διοίκησης και Διαχείρισης του Δικαστικού Μεγάρου Κέρκυρας απέδωσαν τιμή στη μνήμη του δίνοντας το όνομά του στην αίθουσα του ακροατηρίου του Εφετείου Κέρκυρας.
